AROMATERAPIA - olejki eteryczne.

   

      Aromaterapia jako forma terapii stosowana jest równolegle z fitoterapią czyli  ziołolecznictwem  od kilku tysięcy lat.
Ponieważ właśnie od tysięcy lat człowiek świadomie korzysta z leczniczej mocy roślin. Wiedzę tę przekazywano z pokolenia na pokolenie. Współczesne badania naukowe potwierdzają dezynfekujące, bakteriobójcze i antywirusowe właściwości roślin. Dlatego warto zainteresować się aromaterapią.

     Aromaterapia polega na stosowaniu olejków eterycznych pochodzenia roślinnego, w celu poprawienia stanu zdrowia i samopoczucia.  Stosowanie ich wpływa na  nasze ciało, ale również na naszą sferę umysłową i duchową, pomagając tym samym uzyskać równowagę ciała, umysłu i ducha.

Olejki są pozyskiwane z kwiatów, drzew, krzewinek, ich korzeni, nasion, żywic, z roślin rosnących na ziemi. Są pozyskiwane poprzez destylację parową, ekstrakcję rozpuszczalnikami organicznymi, ekstrakcję z dwutlenkiem węgla i tłoczenie. Na jakość i wyjątkowość olejków ma wpływ miejsce gdzie rosną rośliny , ich warunki dojrzewania oraz zastosowane nawozy.
W zależności od tego z jakiej rośliny zostały wydobyte, mają określony wpływ na człowieka i wnikają do krwioobiegu  przez skórę, układ oddechowy lub system nerwowy. W trakcie wdychania bardzo mała liczba cząsteczek olejku bierze udział w wymianie gazowej. W bezpośrednim kontakcie ze skórą podczas masażu czy kąpieli, mikroskopijne cząsteczki olejku przenikają przez naskórek do skóry właściwej . A ponieważ skóra jest silnie ukrwiona, cząsteczki olejku przenikają do całego układu krążenia przez naczynia włosowate.
Warto przy tym wiedzieć, że olejki w przeciwieństwie do leków syntetycznych nie odkładają się w organizmie ale są wydalane po kilku godzinach u osoby zdrowej , a w przypadku osoby chorej po kilkunastu godzinach. 
 
  

Stosowanie olejków w domu jest proste i bezpieczne. Można je używać dla pięknego zapachu, w celach kosmetycznych oraz leczniczych. W zależności od powodów sięgamy po nie aby:

-  wykonać inhalacje parowe. Pomagają oczyścić płuca i zatoki, dając ulgę w stanach zapalnych. W tym celu kilka kropli olejku dodajemy wraz z wodą do miseczki inhalatora i uruchamiamy urządzenie, lub wkraplamy olejek do miseczki z parującą wodą, okrywając głowę ręcznikiem i wdychamy parę przez kilka minut.
- wykonać kompresy. Kilka kropli olejku mieszamy z gorącą wodą, zanurzamy bawełnianą tkaninę lub gazę i przykładamy do bolącego miejsca. Czynność tę powtarzamy często. Można też stosować  kompresy z zimną wodą lub nawet lodem.
- sporządzić  maści. Najprościej dodać kilka kropli olejku do kremu nośnikowego, który można wykonać samemu, ale prościej mieszamy krople olejku z gotowym kremem bezwonnym.
- do kąpieli.  Do dobrze ciepłej a nawet gorącej wody dodajemy od kilku do kilkunastu kropli olejku, starannie rozprowadzając go na powierzchni wody przed wejściem do wanny. Wchodzi on wtedy w kontakt z całą skórą a w procesie oddychania inhaluje. Jest to prosty i przyjemny sposób wykorzystania olejków.
- do masażu. Stosuje się w celu wzmacniającym, pobudzającym czy relaksującym. Olejki eteryczne miesza się w oleju nośnikowym, najczęściej roślinnym, zwanym inaczej bazowym czy prostym. Najlepsze są oleje tłoczone na zimno, gdyż zachowują znaczną ilość składników odżywczych roślin, z których są pozyskiwane.  Można wykonać masaż ogólny lub częściowy, dodając 5-15 kropli olejku eterycznego do bazy. W przypadku poważnych dolegliwości zdrowotnych jak zakrzepica , żylaki podudzi , rany skóry nie należy stosować olejków, a najlepiej konsultować się z doświadczonym masażystą.

Pomimo dobroczynnych zalet wykorzystywania olejków w aromaterapii należy pamiętać, że istnieją przeciwwskazania co do ich stosowania. 
Nie należy przyjmować ich doustnie.
Kobiety w ciąży powinny konsultować z lekarzem stosowanie olejków. Lepiej jednak będzie, gdy na czas ciąży zaprzestaną stosowania aromaterapii.
Osoby z alergiami,  powinny   przed zastosowaniem konkretnego olejku wykonać test alergiczny. Olejek rozpuszcza się w wodzie i smaruje skórę za uchem. Jeśli po 12 godzinach nie pojawią się objawy niepożądane, to olejek jest bezpieczny dla danej osoby.
W terapii olejkami eterycznymi poprawnie stosowanymi nie powinny pojawić się powikłania ale  ostrożność i rozwaga są zalecane. 


Przedstawione tu informacje nie stanowią porady lekarskiej, służą  wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych, dlatego nigdy nie mogą zastąpić opinii pracownika służby zdrowia.

WITAMINA D

WITAMINA D 3

Leki i operacje nie są jedyną metodą na przywracanie zdrowia.

Dr Gaby mówi: „Mając pod opieką do tej pory ok. 6 tysięcy pacjentów i mając za sobą analizę i recenzje napisane dla przeszło 30 tysięcy badań i artykułów naukowych mogę z całym zaufaniem stwierdzić, że medycyna żywieniowa jest bezpieczną i skuteczną alternatywą, a w niektórych przypadkach skutecznym dodatkiem do terapii konwencjonalnych. Wśród moich 6 tysięcy pacjentów, z których wielu poniosło porażkę w leczeniu konwencjonalnym lub ich organizmy nie były w stanie tolerować takiego leczenia, 80% odniosło znaczącą poprawę stanu zdrowia. Wszystkie przewlekłe choroby cywilizacyjne jakie tylko przychodzą mi w tej chwili do głowy mają komponent żywieniowy oraz środowiskowy. Wielu ludzi nie toleruje rafinowanego cukru, wielu ma ukryte nietolerancje lub alergie pokarmowe, których nie są świadomi, a kiedy eliminują te pokarmy ich przewlekłe choroby ustępują. Jak również wielu ludzi wykazuje zwiększone zapotrzebowanie na rozmaite substancje odżywcze (które muszą być dostarczane w postaci suplementów gdy dieta nie pokryje tego zwiększonego zapotrzebowania), czy to z powodu czynników genetycznych czy z powodu wpływów środowiskowych lub też czasami już sama choroba powoduje u nich wzrost zapotrzebowania albo też przyjmowane leki to powodują.”

Dlaczego należy suplementować Wit D3.

Witaminę D trudno uzupełniać z jedzenia, poza sezonem letnim pozostają suplementy. To bardzo ważna witamina. Na podstawie obecnie dostępnych danych przyjmuje się, że ma ona wpływ na regulację około 3 tysięcy naszych genów – to ok. 10% całości naszych genów! Receptory jej znajdują się w każdej komórce człowieka. ( nie ogranicza się jedynie do układu kostnego). Witamina C jest kolejną witaminą, którą ludziom wciąż jedzącym pokarmy przetworzone może brakować. Lepiej w takim wypadku suplementować ją, ponieważ lepsza jest witamina C syntetyczna niż żadna. Np. w przypadku infekcji nie jesteśmy w stanie dostarczyć do ustroju tyle witamin (np. C) ile aktualnie będzie on potrzebował. Wtedy należy podeprzeć się suplementacją.

 Witamina D ma różnorakie oddziaływanie.

Najważniejsze: ma efekt wspomagający apoptozę ( naturalną śmierć) komórek nowotworowych i przeciwdziałający angiogenezie. (zapobiegnie aby obrastały w naczynia krwionośne potrzebne im do przeżycia). Ma wpływ na działanie całego organizmu. To znaczy, że jej niedobór może wywołać bardzo liczne schorzenia, a nie tylko jedno, i odwrotnie - uzupełnienie jej niedoboru do optymalnego poziomu może spowodować ustąpienie symptomów licznych chorób.  Aby osiągnąć ten optymalny poziom musi ona znajdować się w naszym ustroju w odpowiednio dużej ilości.

Niedobory (chroniczne) witaminy D jak wskazują badacze oraz praktycy, narażają na ryzyko wyniszczających, długotrwałych i przewlekłych chorób),  mają wpływ na:
– alergie (wszyscy alergicy mają bardzo niskie poziomy witaminy D, poprawa symptomów następuje po zoptymalizowaniu jej poziomów)
– ADHD (podawanie dużych ilości witaminy D znacząco poprawiało stan pacjentów)
– astma (astmatycy mają bardzo niskie poziomy witaminy D w organizmach)
– cukrzyca (zarówno typu 1 jak i typu 2) – za mało witaminy D w dzieciństwie nie tylko sprzyja krzywicy ale i cukrzycy młodzieńczej (typ 1) i w późniejszych latach cukrzycy typu 2
– depresja i inne zaburzenia psychiczne (zoptymalizowanie poziomu witaminy D miało lepszy efekt na polepszenie się stanu zdrowia pacjentów niż prochy na receptę)
– infekcje (m.in. przeziębienie, grypa, stany zapalne zatok i górnych dróg oddechowych, zapalenie spojówek, grzybice, drożdżyce itp.) – witamina D ma potężny wpływ na cały nasz system immunologiczny: działa m.in. jak dopalacz na nasze makrofagi. Dopiero dostarczanie do ustroju codziennie i przez cały rok odpowiednio wysokich dawek pozwala znacząco zwiększyć naszą odporność na infekcje i zapobiec epidemii gryp czy przeziębień pojawiających się sezonowo.
– nadwaga i otyłość (podawanie brakującej w ustroju witaminy D prowadziło do zmniejszenia wybujałego apetytu i utraty zbędnej masy ciała: teraz już wiemy czemu zimą tyjemy – jesteśmy też zimą bardziej skłonni do podjadania niż latem, kiedy to dużo mniej chce nam się jeść!)
– nowotwory (17 rodzajów, w tym najpopularniejsze jak piersi, prostata, układ pokarmowy, płuca, skóra, układ limfatyczny i krwionośny, tarczyca) mamy receptory witaminy D rozsiane po całym organizmie
–  choroby osłabiające stan kości i zębów (osteomalacja, osteoporoza , próchnica i choroby dziąseł, to sama higiena niestety nie wystarczy, zęby i dziąsła są odżywiane przez krew tak samo jak reszta narządów i tak samo potrzebują dobrego odżywienia, witamin i minerałów)
– choroby serca i układu krążenia (serce też ma receptory witaminy D! Ale również mózg, przewód pokarmowy, trzustka, skóra, gonady itd.)
– choroby związane ze skórą (różne rodzaje trądziku, łuszczyca,  bielactwo nabyte, toczeń, łupież, łysienie itp.)
– choroby związane z układem nerwowym: Alzheimera, Parkinsona, autyzm, stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne, dystrofia miotoniczna itd.
– choroby związane z układem pokarmowym (stany zapalne jelit, wrzody, choroba Crohna, drażliwe jelita itp.) – te choroby mają nie bez przyczyny tendencje do sezonowych zaostrzeń
– choroby reumatologiczne (zapalenia i choroby zwyrodnieniowe stawów, toczeń, zespół cieśni nadgarstka, fibromialgia czyli reumatyzm mięśniowy, a nawet bardzo powszechne chrupanie i strzelanie w stawach i kościach)
– choroby związane z tarczycą (zarówno niedoczynność, Hashimoto jak i nadczynność).
– syndrom przewlekłego zmęczenia – objawy to bóle głowy, mięśni, brak koncentracji, kłopoty z pamięcią, snem, nawracające infekcje itd., wszystko ustępuje po zoptymalizowaniu poziomów witaminy D. Wit D ma też wpływ na funkcjonowanie mięśni (ważne dla kobiet- mięśnie miednicy, porody, zawartość w mleku matki).
Wiele osób mających niedobór  witaminy D, albo nie ma natychmiastowych objawów, albo nie łączy swoich dolegliwości z jej brakami.

Dlatego na początek należy wykonać badanie poziomu witaminy D w swoim ustroju – D(25OH). (ważne aby dobrać ilość suplementowanej wit. D). Badanie jest płatne.
źródła witaminy D:

1.    darmowe: czyli słońce

2. nasze jedzenie w którym znajdziemy D2 i D3 (głównie tłuste ryby, to co ryby jedzą aby wytworzyć witaminę D3 w swoich organizmach czyli algi, nabiał i jajka od zwierząt hodowanych w naturalnych warunkach oraz grzyby, które promieniowaniu UVB były poddane albo w czasie wzrostu albo tuż po zebraniu)
3. suplementy (tran, kapsułki i kropelki z witaminą D).
Jednak nie sposób zapewnić sobie tylko samymi kąpielami słonecznymi albo tylko samą dietą dobrego poziomu witaminy D.
Aby osiągnąć przyzwoity (czyli chroniący przed najgroźniejszymi chorobami) poziom witaminy D mogą nam być potrzebne suplementy, szczególnie w okresie pomiędzy październikiem a marcem, kiedy to kąt padania promieni słonecznych w Polsce nie pozwala na uzyskanie odpowiedniej do produkcji witaminy D długości fal UVB (290-320nm). Nasze zapotrzebowanie będzie też rosnąć wraz z wiekiem oraz z ilością tkanki tłuszczowej (większość witaminy zostanie uwięzione w tkance tłuszczowej zamiast krążyć w naszym krwiobiegu).
Wraz ze wzrostem poziomu witaminy D będzie nam w organizmie wzrastać również poziom wapnia. Ale wapń zamiast w kości i zęby wbuduje się na przykład w naczynia krwionośne, nerki, płuca, serce.   Zjawisko to określane jest  jako „paradoks wapnia” ( zamiast do kości i zębów wapń trafia do… tkanek miękkich, powodując zwapnienia narządów i płytki miażdżycowej). Ma to miejsce wtedy, gdy zabraknie nam  innej witaminy rozpuszczalnej w tłuszczach, a mianowicie  witaminy K, której dziennie osoba dorosła potrzebuje ok. 4 miligramy (RDA= 75mcg). Ważne jest więc aby przy przyjmowaniu witaminy D zadbać o jednoczesne dostarczanie do ustroju  wraz z pokarmem właśnie witaminy K, a ściślej K2. Uzupełnienie niedoborów witaminy K2 pozwala na rozpuszczenie uprzednio zdeponowanych w tkankach miękkich złogów wapnia.

ŹRÓDŁA wit. K.
Głównie warzywa zielonolistne i krzyżowe jak kapusta, szpinak, botwinka, rukola, jarmuż, sałata, brokuły itp. (tam znajduje się witamina K1 czyli filochinon) .  Witaminę K2 wytwarzają również bakterie w naszym jelicie grubym (to jeszcze jeden powód, dla którego warto dbać o zdrowe jelita), dlatego nie zabraknie jej przy spożywaniu dużej ilości warzyw posiadających witaminę K1, która zostaje w naszym ustroju przez owe bakterie przetworzona w witaminę K2 (tak jak dzieje się to podczas kiszenia warzyw, kiedy zawarta w nich K1 zostaje zmieniona w K2, a konkretnie MK-7).
„Super foodem” pod kątem zawartości K2 (MK-7) jest natto, japońska kiszonka wykonana z soi.
Toksyczność Wit.D. – nie można przedawkować podczas korzystania ze słońca.
Zdrowa ogólnie osoba musiałaby się naprawdę bardzo mocno postarać aby się zatruć witaminą D – zażywać olbrzymie dobowe dawki ( ekstremalnie wielkie dawki, gigantyczne : rzędu od kilkuset tysięcy do kilku milionów j.m. na raz), najczęściej w postaci domięśniowej,  bez konsultacji z lekarzem i/lub sprawdzania poziomów swojej witaminy D i wapnia, przez bardzo długi czas (wiele tygodni czy miesięcy) aby doszło do wystąpienia symptomów zatrucia. Osoba chora natomiast bardziej prawdopodobnie nadal będzie pochłaniać witaminę D bez oznak zatrucia przez dużo dłuższy czas niż osoba zdrowa. Czyli sprawdza się reguła jaka została opisana w literaturze medycznej odnośnie stosowania choćby witaminy C czy niacyny: im bardziej ktoś jest chory tym bardziej chłonie witaminy jak gąbka, tym trudniej jest ją więc przedawkować.

Przedstawione tu informacje nie stanowią porady lekarskiej, służą  wyłącznie do celów edukacyjnych i informacyjnych, dlatego nigdy nie mogą zastąpić opinii pracownika służby zdrowia.