WODA - na pewno - ZDROWIA DODA !

„Początkiem wszechrzeczy jest woda” - Tales z Miletu.

    Woda jest wokół nas, w zasadzie wszędzie. Jest substancją wyjątkową. Będąc prawie idealnym rozpuszczalnikiem woda stanowi środowisko dla wszystkich procesów życiowych, jakie przebiegają w ludzkim organizmie. Po prostu jest nam niezbędna do życia. Oprócz składników odżywczych potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania, organizm nasz potrzebuje odpowiedniej ilości wody. Stanowi ona około70 proc. masy ciała dorosłego człowieka.

     Woda w organizmie odgrywa wszechstronną rolę. Bez niej nie mogłyby zachodzić żadne procesy metaboliczne. Roznosi ona po organizmie tlen, składniki odżywcze i hormony, warunkując prawidłowe krążenie krwi. Zwilża błonę śluzową, stawy (ważne przy rehabilitacji) i gałkę oczną. Potrzebna jest do przemiany materii, procesu trawienia, wchłaniania strawionego pokarmu. Jest niezbędna przy wydalaniu produktów przemiany materii, czyli mocznika przez nerki, dwutlenku węgla przez płuca i potu przez skórę. Hamuje procesy gnilne w jelicie cienkim, pobudza perystaltykę jelit. Jest regulatorem temperatury ciała i ciśnienia tętniczego. Dostarcza również niektórych składników mineralnych.

    Warunkiem przeżycia każdego organizmu jest zachowanie homeostazy ustrojowej. Dlatego zawartość wody w organizmie dorosłego człowieka powinna być utrzymywana na stałym poziomie, tzn. że bilans wodny, stosunek pobieranych płynów do zużywanych przez organizm, powinien być zerowy. Ilość wody potrzebna do uzupełnienia bilansu wodnego zależna jest od wielu czynników. Na pierwszym miejscu należy wymienić wiek, potem aktywność fizyczną, temperaturę otoczenia i wilgotność powietrza oraz indywidualne predyspozycje. Najwięcej następstw picia zbyt małej ilości płynów można zauważyć podczas upałów, kiedy dochodzi do wielu omdleń, zwłaszcza wśród starszych osób.

    Człowiek pozbawiony pożywienia może przeżyć nawet kilka tygodni. Ale pozbawiony wody umiera po kilku dniach, gdyż już 20% ubytek wody powoduje śmierć. Natomiast niedobór wody wynoszący około 10% masy ciała powoduje niewydolność fizyczną.

    Nasz organizm nie magazynuje wody, dlatego każdego dnia musimy uzupełniać jej braki. Człowiek dorosły powinien pić co najmniej 1,5 litry płynów dziennie, a podczas wysokich temperatur powietrza, gorączki czy biegunki o wiele więcej. Jest to szczególnie ważne w przypadku osób starszych, gdyż nawet zmniejszenie objętości płynów ustrojowych często nie wywołuje u nich uczucia pragnienia, podobnie jak suchość w jamie ustnej z powodu zmniejszonego wydzielania śliny. U dziecka czy dorosłego pragnienie zazwyczaj pojawia się spontanicznie. Starsze osoby natomiast zwyczajnie zapominają o tym, że przed chwilą chciały coś wypić. 
    Ile wody powinniśmy wypijać dziennie? jak zwykle zdania są podzielone. W ciągu doby  wydalamy przeciętnie 2,5 l. wody.  W trakcie procesów metabolicznych (w czasie utleniania tłuszczów, białek i cukrów), wytwarzamy samodzielnie około 250 ml.,zaś wraz z pokarmami wchłaniamy  ok. 750 ml  (owoce , warzywa, zupy itp. zakładając, że normalnie spożywamy różne posiłki).  Razem daje to ok. litra płynów wytwarzanych samodzielnie. Do zaspokojenia potrzeb organizmu wystarczy nam więc ok 1-1,5 litra wody dziennie.
       Trzeba pamiętać, że wraz z wiekiem zmienia się  funkcjonowanie naszego organizmu. Następuje spadek wrażliwości ośrodka pragnienia w mózgu na niedobory wody w ustroju. Bodźcem, na który reaguje ośrodek pragnienia jest przede wszystkim ciśnienie osmotyczne. Aby wywołać uczucie pragnienia, ciśnienie osmotyczne krwi u starszych ludzi musi być co najmniej o jedną trzecią wyższe niż w organizmie ludzi młodych. Uczucie pragnienia pojawia się z wyraźnym opóźnieniem, a czasem nawet zanika. Potrzeba sięgnięcia po szklankę napoju pojawia się ze znacznym opóźnieniem albo nie pojawia się wcale. Organizm niedostatecznie szybko przetwarza bodźce wydające polecenie aby zaspokoić pragnienie. U osób starszych może dojść do poważnych dolegliwości związanych z osłabieniem zdolności odczuwania pragnienia.

    Znaczna utrata wody z organizmu powoduje zmęczenie, zaburzenia koordynacji ruchów oraz kurcze mięśni. Usta są suche i popękane, oczy zapadnięte. Główną przyczyną takich zmian są niedobory składników mineralnych pobieranych z wodą. W dłuższym czasie zbyt mała diureza może prowadzić do kamicy nerkowej z powodu bardzo zagęszczonego moczu. Ograniczona zostaje również ilość wydalanego potu. Objawy odwodnienia  to senność, otępienie lub przeciwnie pobudzenie i podenerwowanie (przyspieszona akcja serca), osłabienie ostrości widzenia czy pogorszenie zdolności słuchu. Mogą pojawić się skurcze. Powszechnym objawem są również uporczywe zaparcia z bólami głowy.

Te objawy są rozpoznawane dość łatwo. Do poważniejszych zalicza się uczucie osłabienia, zawroty głowy oraz skłonność do zapaści. Zewnętrzne zaburzenia percepcji zmysłowej są stosunkowo łatwo rozpoznawalne. W przypadku wewnętrznych zaburzeń systemu postrzegania może dojść do zanikania lub blokowania sygnałów i bodźców wysyłanych przez organizm. Powtarzające się odwodnienie może skutkować zaburzeniami w pracy nerek czyli prowadzić do ich niewydolności. Zwiększa się wtedy prawdopodobieństwo występowania schorzeń dróg moczowych czy nowotworu pęcherza. Krew nie jest oczyszczana ze szkodliwych produktów przemiany materii w sposób wystarczający. Ulega zagęszczeniu, co może prowadzić do zakrzepów i zatorów płucnych .Oprócz tego zostaje spowolniony transport białka i enzymów ale również substancji toksycznych. Organizm stopniowo magazynuje coraz więcej trucizn. Regularne zaniedbywanie przyjmowania napojów powoduje gwałtowne odwodnienie, zwłaszcza gdy przyjmowane są  leki, które mogą ten proces przyspieszyć.

 Zanik odczuwania pragnienia nie oznacza, że spada zapotrzebowanie na wodę.  Pijąc kilka szklanek wody dziennie można zminimalizować dolegliwości spowodowane jej niedoborem. Dotyczy to również innych płynów.

W naszej strefie klimatycznej główną grupę napojów stanowią te oparte na wodzie, soki z owoców i warzyw, napary z herbaty, kawy i ziół, napoje mleczne. Należy pamiętać, że wody mineralne, soki owocowe i warzywne, najlepiej te przygotowywane w domu, są  bardzo wskazane. Zwłaszcza gdy z różnych powodów dieta jest uboga w warzywa i owoce. Natomiast kawa czy herbata nie mają właściwości nawadniających. Dobrze jest wykluczyć z diety napoje gazowane, które hamują uczucie pragnienia.

Jeżeli przyzwyczaimy się do regularnego sięgania po szklankę wody, nie powinniśmy mieć z tym problemu również w podeszłym wieku.

Pojawia się pytanie, jak wybrać wodę najlepszą dla siebie? Ten temat poruszy następny post.

Truskawki dla naszej urody.

   

  Warto przypomnieć znaczenie truskawek w kosmetyce. Okazuje się, że mogą zdziałać cuda dla naszej cery. Ponieważ zawierają duże ilości wit. C, flawonów i flawonoidów  są cennym składnikiem preparatów likwidujących przebarwienia skóry. Są idealne do maseczek domowej roboty. Zalecane zwłaszcza przy cerze trądzikowej gdyż fitocydy w nich zawarte są związkami o charakterze bakteriobójczym, ściągającym. Oczyszczają i regenerują miejsca zmienione chorobowo. Działają intensywnie, sprawiając, że skóra zyskuje na świeżości i delikatności. Są składnikiem środków kosmetycznych zalecanych w pielęgnacji zniszczonej, łuszczącej się przesuszonej skóry. 

    Truskawki mają właściwości wybielające. Tonikiem z wyciśniętego soku można wybielać przebarwienia na skórze oraz rozjaśniać piegi.

     Truskawki stosuje się je przy produkcji preparatów do opalania. Związki w nich zawarte są naturalnymi blokerami promieni  UVA i UVB.

    Aby zrobić maseczkę rozświetlającą - wystarczy do dojrzałych truskawek dodać soku z cytryny i jogurtu naturalnego. Wszystkie składniki rozdrobnić i dokładnie wymieszać, po czym nałożyć na twarz na około 15 minut. Następnie spłukać twarz letnią wodą.

     Dla cery dojrzałej można stosować maseczkę  przeciwzmarszczkową – dojrzałe owoce po rozgnieceniu należy wymieszać z olejem sojowym lub oliwą z oliwek i nałożyć na oczyszczoną twarz z pominięciem okolic oczu na kilkanaście minut.

     Dla skóry tłustej i zaskórnikowej robimy maseczkę oczyszczająco- ściągającą. Należy do rozgniecionych truskawek dodać mąki ziemniaczanej (4 truskawki + łyżka mąki ziemniaczanej).

     Inny skład na maseczkę ściągającą uzyskamy łącząc truskawki z ubitą pianą białek. Łagodzi zmiany skórne, leczy łojotok, ściąga rozszerzone pory na skórze.

     Na usta zaś nakładamy papkę z truskawek połączonych z miodem.

Można też pokroić truskawki w plasterki i obłożyć nimi twarz i dłonie.

    Jeśli nie mamy czasu a sezon krótki truskawkowy w pełni więc aby to wykorzystać  proponuję przekroić truskawkę w poprzek, połowę zjeść a tę z szypułką wykonywać masaż twarzy np. podczas czytania.

    Napar z liści i kwiatów truskawki stosuje się do wzmacniania osłabionych i zniszczonych włosów.    Można też sok z truskawek wymieszać z owocowym octem i stosować  lekko podgrzany jako płukankę do włosów.

    Kwasy owocowe zawarte w truskawkach wybielają zęby. Dlatego delektujmy się nimi zjadając je powoli.

T R U S K A W K I

                                                          

TRUSKAWKI

Truskawka narodziła się w……. Wersalu. To owoc będący w dużej mierze dziełem człowieka. W XVIII wieku  na rozkaz króla Ludwika XIV francuski botanik dokonał  skrzyżowania dwóch odmian poziomek – olbrzymich chilijskich i wirginijskich. Otrzymał wspaniały owoc o niezwykłym aromacie i smaku. Ponieważ były bardzo drogie, jadano je tylko na europejskich dworach. Podawano je najczęściej do szampana. Dziś na szczęście są dostępne dla wszystkich. I bardzo dobrze, gdyż zawierają wiele substancji odżywczych.  Powinny znajdować się w codziennej, zrównoważonej diecie jako jedna z kilku codziennych porcji owoców i warzyw.

  Znajdują się w grupie owoców o niskim indeksie glikemicznym (zawierają fruktozę, cukier o niskim IG) więc poziom cukru po ich spożyciu rośnie powoli i jest niewielki. 100 gramów tych owoców zawiera jedynie około 30 kcal. i w 90 % składają się z wody ( oczyszczanie organizmu, usuwanie toksyn obniżanie wagi ciała), dlatego można jeść ich naprawdę dużo. Tym bardziej, że zawierają enzym spalający tłuszcz, bromelię, która rozkłada białko pokarmowe dzięki czemu lepiej trawione są tłuszcze i węglowodany. Poprawia się  tym samym trawienie i przemiana materii oraz wspomaga usuwanie toksyn. Są również elementem diety antycelulitowej. Oczywiście  najlepiej spożywać je same, gdyż w połączeniu z cukrem, bitą śmietaną czy innymi kremami dostarczymy organizmowi dużo więcej kalorii.

Truskawki są uważane za bombę witaminową. Już 120 gramów tych owoców zapewni dzienne zapotrzebowanie na Wit. C( mają więcej tej witaminy niż cytrusy).  Oprócz tego zawierają wit. B1, B2, B6, A, E, PP. Są cennym źródłem żelaza ( wspomaga procesy krwiotwórcze), wapnia (wzmacnia kości), potasu (regulacja pracy serca, mięśni i nerwów), magnezu (ważny dla pracy nerwów, jest czynnikiem antystresowym, przeciwdziała miażdżycy, zawałom) i manganu (ten zapobiega osteoporozie i chroni przed zapaleniem stawów).

Truskawki mają też właściwości antybakteryjne. Zawierają podobnie jak czosnek, chrzan i cebula fitocydy, związki o charakterze bakteriobójczym. Dlatego w zapaleniach jamy ustnej oczyszczają i regenerują miejsca chorobowo zmienione. Pektyny w nich zawarte oczyszczają jelita z resztek pokarmu i korzystnie wpływają na naturalną florę bakteryjną, zaś sole organiczne poprawiają przemianę materii.  Dzięki zawartości kwasu elagowego są znane z właściwości antynowotworowych.  Truskawki są też dobrym źródłem przeciwutleniaczy. Zawierają duże ilości związków fenolowych jak flawonoidy, które mają właściwości przeciwutleniające. Spożywanie ich zmniejsza stres oksydacyjny wyrównując równowagę w organizmie, której brak np. przy chorobach krążenia,  raka czy cukrzycy.

Dzięki swoim właściwościom zasadotwórczym (polecane przy diecie zasadowej)  i moczopędnym są polecane przy chorobach nerek , wątroby, (obniżają kwasowość moczu), reumatyzmie, podagrze, kamieniach moczowych i żółciowych.

Jedna szklanka tych owoców zawiera 2,2g błonnika, czyli dużą ilość niezbędną do oczyszczania naszych jelit ( błonnik jest ważny w zapobieganiu raka jelita grubego i odbytnicy).
Małe, poziomkowe truskawki zawierają sporo bromu, dlatego też warto jeść niewielką ich porcję przed snem , ponieważ brom ułatwia zasypianie.

Trzeba pamiętać, że truskawki są owocami nietrwałymi, dlatego należy spożywać lub przetwarzać je zaraz po zakupie. Po zamrożeniu zachowują większość właściwości świeżych owoców.

Zdarzają się uczulenia na truskawki. Objawem jest pokrzywka lub biegunki. Nie powinni ich spożywać osoby z nadwrażliwością na salicylany, gdyż owoce te zawierają ich spore ilości oraz cierpiące na zespół jelita drażliwego.

Piękny wygląd, wspaniały smak i zapach oraz ogromna możliwość wykorzystania do różnych potraw, zwłaszcza deserów, sprawia, że truskawki są naturalnym antydepresantem.  

Truskawki mają też niebagatelne znaczenie w kosmetyce. O tym w kolejnym wpisie.