Paracelsus - "Wszystko jest trucizną i nic nie jest trucizną. Tylko dawka czyni, że dana substancja nie jest trucizną".
Cukier jest nam potrzebny. Glukoza jest bezcennym paliwem dla mózgu, zapewnia energię, umożliwia wykonywanie wszelkich czynności, poprawia nastrój ( co nie znaczy, że mamy zajadać słodycze). Jest równocześnie pozbawiony wszelkich sił witalnych, to znaczy białka, witamin i minerałów.
Co jest cukrem? To nie tylko białe kryształki w cukiernicy. Są nim węglowodany, czyli też skrobia i celuloza, również cukier spożywczy, na ogół krystalizowana sacharoza. Ale cukier także obecny w produktach, w których być może się go nie spodziewamy - w owocach, sokach owocowych , mleku, serach,w płatkach śniadaniowych, pieczywie, przyprawach, gotowych sosach.
A to dlatego, że wszyscy lubimy słodkie produkty.
Spożywanie węglowodanów, cukru, pobudza ośrodek przyjemności w mózgu. Dlatego stale wracamy np. do jedzenia ulubionych słodyczy, picia słodkiego kakao, dosładzania herbaty, kawy czy innych napojów lub deserów a nawet dań. Niebezpieczeństwo polega na tym, że po zjedzeniu jednego słodkiego produktu bardzo często mamy ochotę na następną porcję, gdyż poziom glukozy szybko wzrasta ale i szybko maleje. Wówczas ogarnia nas uczucie senności, mózg nie pracuje jak powinien, słabiej zapamiętujemy i gorzej oceniamy. Przekraczamy wtedy normę dziennego spożycia cukru. Zastępując słodyczami warzywa nie dostarczamy przecież witamin i minerałów niezbędnych dla prawidłowej pracy organizmu. Aby przywrócić równowagę organizm pobiera coraz większą ilości pierwiastków, wcześniej zbieranych i magazynowanych. Na przykład z kości i zębów pobiera wapń. Cukier wypłukuje z organizmu sole mineralne i witaminy. Podnosi ciśnienie krwi, poziom trójglicerydów i złego (LDL) cholesterolu. Przekraczanie dozwolonej dziennej dawki skutkuje w przyszłości alergią i astmą oraz artretyzmem.
Według GDA (wskazane dzienne spożycie) w diecie zdrowej, dorosłej osoby powinno znaleźć się nie więcej niż 90g cukru (łyżeczka herbaty - 5g).
Na podtrzymywanie funkcji życiowych i wykonywanie pracy potrzebujemy średnio około 2000- 2500 ckal. na dobę. Jeżeli więc przesładzamy nasze menu, zbyt duża ilość energii zostaje zmagazynowana. Odczuwając przyjemność po spożyciu czegoś słodkiego, mamy obniżoną zdolność do wykonywania wysiłku fizycznego więc magazynujemy a nie spalamy, bo rozleniwieni nie wprowadzamy aktywności fizycznej. A glukoza w postaci tkanki tłuszczowej odkłada się min. na pośladkach, brzuchu i udach.
Wiadomo, że nadmierna ilość cukru w diecie bardziej wpływa na powstanie otyłości niż nadmiar tłuszczów. Zaś osoby otyłe chorują na cukrzycę otłuszczenie wątroby, raka, demencję i mają problemy kardiologiczne.
Cukier podnosi poziom insuliny, hamując uwalnianie hormonów wzrostu. Jego nadmiar prowadzi do obniżenia odporności. Nadmierna ilość tego składnika niszczy białe komórki, które chronią organizm przed wtargnięciem intruzów więc (organizm) jest podatny na nowotwory. Komórki rakowe karmią się cukrem. Nadmiar węglowodanów prostych w diecie powoduje też zmęczenie, depresje i stres. Jako pierwsze stykają się z cukrem zęby. Osad tworzony na zębach stanowi najlepszą pożywkę dla mikrobów, które atakują szkliwo. Roztwory cukru podrażniają również błony śluzowe, które wyściełają żołądek i dwunastnicę, w konsekwencji powstają wrzody.
Cukier mocno zakwasza organizm, zaburza proces trawienia, wywołuje zaburzenia hormonalne
(rozregulowanie poziomu estrogenu i testosteronu).
Przede wszystkim zaś wywołuje cukrzycę typy 2. Trzustka wydziela duże ilości insuliny (potrzebna do metabolizmu cukru), aby obniżyć poziomu glukozy we krwi. Gdy po pewnym czasie trzustka nie daje sobie z tym rady zostaje zaburzone wydzielanie insuliny ( cukier ma jeden z najwyższych indeksów glikemicznych).
Dieta bogata w cukry proste powoduje szybsze wyczerpanie się rezerw kolagenu. Tym samym skóra starzeje się szybciej.
Na szczęście słodkie batoniki można zastąpić równie pysznymi owocami (również suszonymi) czy sokiem z warzyw, owoców, co także zapewni mózgowi posiłek, ale nie wpłynie negatywnie na cały organizm.
Na wszelkie złe zmiany jakie zachodzą w organizmie najbardziej narażone są dzieci. Tym bardziej, że nadmierne spożywanie cukru prowadzi do uzależnienia (w czasie ciąży prowadzi do uzależnienia dziecka i przenosi się na wiek niemowlęcy). Nadmiar cukru sprawia, że umysł dziecka ma kłopoty z uczeniem się i skupieniem uwagi. Wpływa na rozwój pasożytów i grzybów w układzie trawiennym, a przede wszystkim prowadzi do otyłości ( w konsekwencji do wielu poważnych schorzeń - choroby cywilizacyjne coraz częściej spotykane wśród dzieci), której potem bardzo trudno się pozbyć.
Pamiętajmy! Biały cukier rafinowany dostarcza organizmowi tylko pustych kalorii. A energia dostarczana jest bardzo szybko, ale na bardzo krótki okres czasu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz